W trudnych czasach dla Polski, w chwili zmagania się z ideologiami LGBT i ideologią ekologizmu oraz pandemią koronawirusa, w marcu odeszły z tego świata – i to nie za sprawę koronawirusa – dwie osoby niezmiernie ważne dla sprawy Intronizacji Jezusa Króla Polski. Osoby ważne w kluczowych momentach batalii o to, aby Pana Jezusa uroczyście uznać Królem Polski, co nastąpiło 19 listopada 2016 r. w Krakowie -Łagiewnikach, chociaż nie wszyscy chcą o tym pamiętać (duchowni i świeccy). Dzisiaj dziwi to szczególnie, bo to milowy krok w najnowszej historii Polski, do którego zwłaszcza teraz należy się często odwoływać.
Kilkanaście dni temu zmarł PRAWY POLAK prof. dr hab. Stanisław Kasprzyk, matematyk, od lat związany z AGH w Krakowie. Bezkompromisowo wspierający przez całe lata Dzieło Intronizacji Jezusa Króla Polski, zwłaszcza wtedy, gdy było szczególnie trudno o zrozumienie u decydentów…
W sobotę 21 marca zmarł ks. prof. dr hab. Czesław Stanisław Bartnik, OBROŃCA POLSKI I KOŚCIOŁA NA MIARĘ KS. SKARGI. Pewnie w innych miejscach zostanie o nim wiele powiedziane. Pragniemy jedynie przypomnieć, że w grudniu 2008 r. Ksiądz Profesor udzielił pisemnego poparcia Dziełu Intronizacji oraz Inicjatywie Obywatelskiej zmiany Godła Polski – nadal nas hańbiącego z powodu wpisanej w to Godło wrogiej Polsce i Polakom symboliki. Ksiądz Profesor był jedyną znaną osobą duchowną, która 24 grudnia 2009 r. miała odwagę bronić idei Intronizacji i dać odpór niepoważnym zarzutom Episkopatu Polski, formułowanym przez ks. abpa. Mariana Gołębiewskiego. Bronił tej ważnej dla Polski sprawy także później pisząc i wydając w czerwcu 2013 r. w Krakowie „Opinię teologiczną uzasadniającą prawdę i kult Chrystusa Króla Polski” opatrzoną życzliwym wstępem WIELKIEGO SENIORA POLSKIEGO DUCHOWIEŃSTWA Ks. abp. Stanisława Wielgusa.